Dla znajomych-nieznajomych

Sprzedawca z pobliskiego sklepu. Kierowca autobusu, którym codziennie dojeżdżasz do pracy. Wykładowca, na którego zajęcia zawsze się spóźniasz. Trenerka prowadząca Twoje ulubione zajęcia fitness. Twoi lekarze: internista, okulista, alergolog… To tacy nasi znajomi-nieznajomi. Niby często się spotykamy, ale czy oni poznaliby nas na ulicy w innym mieście? Czy my byśmy ich poznali?

Są wśród nich osoby, o których istnieniu nawet nie zdajemy sobie sprawy. Zdarzają się jednak też tacy, którzy z uśmiechem powiedzą nam „dzień dobry” nawet na Karaibach. Pewnie nawet zagadają. Właśnie takich osób dotyczy ten post. Takim znajomym-nieznajomym chciałabym dzisiaj podziękować.

Dziękuję panu za sklepiku na mojej uczelni. Za to, że zawsze na mój widok uśmiecha się porozumiewawczo. Mimo że przez wydział przewija się kilka tysięcy osób, ja wiem, że on mnie pamięta. Jest niesamowicie sympatyczny i serdeczny.

Dziękuję mojej dentystce. Za to, że kiedy dzwonię umówić się na wizytę, w słuchawce słyszę jej śmiech i radosny głos. Ma w sobie ogromną ilość energii, jest niesamowicie pozytywną osobą, a do tego zawsze zdrabnia moje imię.

Dziękuję panu, który dobierał mi soczewki. Za to, że szukał do skutku najlepszej dla mnie opcji i uśmiecha się, jak tylko wejdę do optyka. Wszystko chętnie tłumaczy, a po założeniu soczewek podaje chusteczki i z szarmanckim uśmiechem prosi, żeby już więcej nie płakać.

Trudno jest pójść do tych osób i powiedzieć po prostu: „dziękuję, że jesteś taki nadzwyczajny w swojej zwyczajnej pracy”. Poza tym w takich kwestiach uwielbiam anonimowość. Chcąc wywołać szeroki uśmiech na twarzach wymienionych osób, postanowiłam więc przygotować przesyłkę: dużą kopertę nadaną przez rozmytą, idealistyczną postać o dziwnym imieniu: Uśmiechnij Wszechświat. W środku znajdzie się dyplom: najmilszego sprzedawcy, najmilszej dentystki lub najmilszego optometrysty.

Mam nadzieję, że pomysł nie zostanie uznany za zbyt dziecinny, ani też odebrany jako… próba podrywu. Nie wiem, czy obdarowane osoby domyślą się, kim jest nadawca. Nie ma to większego znaczenia, ale najlepiej, żeby nigdy nie miały co do tego pewności.

A teraz zachęcam Was do rozejrzenia się wokół - jeżeli w Waszym otoczeniu jest ktoś wyjątkowy, to mu o tym powiedzcie. Możecie wykorzystać mój pomysł, wymyślić coś własnego albo użyć prostego słowa „dziękuję”. Powodzenia w szerzeniu uśmiechu!